ساهِبا کهِںدی گّل سُن مِرزِآ اَواے,
ِاه سںسار خُدا نے سِرجِآ اَواے۔
هّتھ جوڑ کے مںگ لویں, نا کانھیآں تُوں وے کّڈھی۔
* مِرزِآ مارِآ جااےںگا, وے مےرے بھاایآں دے تُوں هّتھیں۔
مِرزِآ بهُتا مان نهیں کریدا اَواے,
خُدا کولوں تھوڑھا ڈریدا اَواے۔
سِر نیواں کر مںگ لویں, پھےر ساهِبا آپنا تُوں سّدیں۔
* مِرزِآ مارِآ جااےںگا, وے مےرے بھاایآں دے تُوں هّتھیں۔
مِرزا کهِںدا سُن ساهِبا, تےرے بھاای لیرو لیر کر دُوں,
جِهڑا آپنے وِّچ آ گِآ, اُهدا سِر دھرتی 'تے دھر دُوں۔
ساهِبا ترلے پااُںدی آ, پر آپنا غرُور نا تُوں چھّڈی۔
* مِرزِآ مارِآ جااےںگا, وے مےرے بھاایآں دے تُوں هّتھیں۔
کهِںدا هّتھ تےرا پھڑھکے, مَےں رّب توں وی نهیں ڈردا,
تےرے بھاای مسُوم جِهے, اُهناں هّتھیں مَےں نهیں چڑھدا۔
گیت نا بن جاایں شَےری لای, مِرزا لِکھِآ جاوے اُهدے هّتھیں,
* مِرزِآ مارِآ جااےںگا, وے مےرے بھاایآں دے تُوں هّتھیں۔
