پیلی-پُورب لگاوے ٹِّکا, سُورج دے مُّکھ ‘تے
اےداں مُّکٹ سجاوے تِّکھا,سیس ‘تے دُپهِر وے
کےسری پلںگھ شامیں,سںجھ-رانی بھےںٹ کرے
خاب سُّچڑے وِکھااَون,راتی تِنّے پهِر وے۔
لِتاڑیآں نا جان, تهِزیب دیآں کھُںباں
هَولی-هَولی دھریں ےُّگا ,دھرتی ‘تے پَےر وے
هِںد دی کِتاب دا, پںجاب “سِرلےکھ” رِها
تےگاں والے مُلکاں دی ,کریں کدے سَےر وے۔
بیڑاں هونیآں پرےم دیآں,جھنا وِّچ ڈوبیآں
لهِراں ‘تے گُلابی رںگ, رِها تاںهی تَےر وے
هُسناں دے والیآں تاں,ڈُّب وِچکار گایآں
کوزیآں-کزوراں سبھ, ٹّپ گایآں نهِر وے۔
السی دے لیڑے واںگُوں,ِاشکے دے چیرِآں نُوں
پُنِّآ توں چنّا, تُوں بچاایں وے
سِآهیآں کسےرے دیآں,بلنی ‘چ گھول بَےٹھی
اکھروٹاں رںگے,جھّگڑے رںگاای وے۔
کدے سوهنی-سّسی آکھدے,سِآنے مَےںنُوں جھّلڑی نُوں
کدے میراں-میراں ,آکھدا جهان وے
کںدری-هرن جِهی ,ساهاں-سینے واش وسے
لّگے مُشکی ‘جے,تِّتر چُران وے۔
رٹھِآں-کبُوتراں نے,هیساں وِّچ بوٹ پالے
شِکرے پهاڑیآں دے,گاے جدوں پِںڈ وے
هیرا-کنیآ-چُنےریآں ‘تے,اُّکرے مدھانی-پھُّل
کںد-مِشری جيوں ,مِّٹھے هو گاے,کَوڑے رِںڈ وے۔
مُوںگپھلی-مُوسلاں ‘تے,هواے کاکڑے-کڑّل
چھولے-تِل, السی نُوں,مارے لِشکوای وے
بوتا زرکی دے جھُّل والا,چھای-چھای تور جانی
پےکِآں دے پِںڈ نُوں,کُوےلا جاںدا هوای وے۔
