ِاس مِّٹی دی کھُسبو, مَےتھوں هردم آاُںدی هَے
مےرا رںگلا وِرسا مَےنُوں ےاد کرااُںدی هَے
بھُّل کِوےں جاواں مَےں ڈُّلِآ کھُون سهیداں دا !
اُّدھم سِںهُ دی سُورت مَےنُوں آن جگااُںدی هَے ۔
ِاس مِّٹی دی کھُسبو,مَےتھوں هردم آاُںدی هَے
مےرے وتناں دی مِّٹی کِرتی کِرساناں دی
وار گاے جو جاناں پھَوجی ویر جواناں دی
رّتی بھر نا ڈردے رّکھن موڈھے ڈاںگاں جو
دِّکھ ِانھاں دی ٹِّڈی دل نُوں بھاجڑ پااُںدی هَے ۔
ِاس مِّٹی دی کھُسبو,مَےتھوں هردم آاُںدی هَے
نلوے ورگے ےودھے جا کھَےبر نُوں مّلدے نے
اٹک جِهے درِآ رُک رُک کے سِجدے کردے نے
ٹھاںن لَےن تاں دُنیآں بھر وِّچ جھںڈے گّڈ آون
اُّجڑ کے وّس جان کلا نانک نُوں بھااُںدی هَے ۔
ِاس مِّٹی دی کھُسبو,مَےتھوں هردم آاُںدی هَے
بںجر دھرتی هری بھری لهِرااُن لّگدی هَے
موریں رُنجھُن,کوِال گیت سُنااُن لّگدی هَے
جد مَےدانے بھردے گبھرُو دّم کبّڈی دا
'مِّٹی دی کھُسبو' اُّڈ اُّڈ کے رُوه مهِکااُںدی هَے ۔
ِاس مِّٹی دی کھُسبو,مَےتھوں هردم آاُںدی هَے
