اُمراں نُوں لاںبھے کر ديو, مُهّبت آ رهی هَے۔
هانی دے هانی بن جااَوُ۔
پِآراں لںگر لا رهی هَے۔
اُمراں نُوں لاںبھے کر ديو, مُهّبت آ رهی هَے۔
سدیآں دے وِچھُڑے جو, ساون ’چ مِلنگے۔
رُّکھاں دے پّتے پُںگرنے, پھُّل آپے کھِڑنگے۔
سِجدے کر پھُّلاں نُوں, اُه مهِکا رهی هَے۔
اُمراں نُوں لاںبھے کر ديو, مُهّبت آ رهی هَے۔
درِآ نُوں بکھش تازگی, تے زِںدگی نُوں سادگی۔
پھِر نھااُن لای آپنے پِآرِآں۔
سمُںدر اُڈا کے بّدلیں, بارش کرا رهی هَے۔
اُمراں نُوں لاںبھے کر دِاُ, مُهّبت آ رهی هَے۔
اُس پهِلا پَےر دھرت ’تے دھرنا۔
پِآراں نال جگت نے ٹھرنا۔
اساں گھّگیآں اواجاں مںگیآں۔
جِنھاں گُٹکُوں-گُٹکُوں کرنا
سبھ پِآرے کّٹھے کرن لای,اُه سّتھاں بنا رهی هَے۔
اُمراں نُوں لاںبھے کر ديو, مُهّبت آ رهی هَے۔
اُه سرب دے دِلاں دیآں جاندی۔
جو کُدرت دے رںگ ماندی۔
اُس کر سمےں دے هان دی, پِآری پیںگھاں جھُلا رهی هَے۔
اُمراں نُوں لاںبھے کر ديو, مُهّبت آ رهی هَے۔
