کدی جے اَوس دے مُکھڑے توں پردا سِرکِآ هُںدا ۔
مےری اّکھیآں دا شیشا پھےر کِاُں نا تِڑکِآ هُںدا ۔
اُهدے لںگھن دی خُشبُو ِاس ترھاں آاُںدی فِزاواں چوں,
ِاتر جیوےں کِسے نے راه وِچ هَے چھِڑکِآ هُںدا ۔
تُوں مرمر سںگ دی ساری مُلاِامی بھُّل جانی سی,
کدی جے ےار مےرا تُوں وی ماهیآ دےکھِآ هُںدا ۔
تُوں شر دا بیج بیجن والِآ مےری زمین اُّتے,
تُوں جںمن توں هی پهِلاں کی سی جےکر مر گِآ هُںدا ۔
کدی مںزِل نهیں هُںدی نسیباں اُهدِآں اںدر,
جو بںدا آپ آپنے پَےر توں هَے تھِڑکِآ هُںدا ۔
اُهدے مُکھڑے دی لالی ِاس ترھاں دِںدی وِکھاای اے,
جِوےں شَوالا کوای اے تُور اُّتے بھڑکِآ هُںدا ۔
تےرے لای کھولھ چھّڈنے سن اُنھے سبھ آپنے دروازے,
تُوں گھُںگرُو بن کے در تے جے اُس دے تھِرکِآ هُںدا ۔
مےرے من دی پِآسی دھرت نے سَےراب هونا سی,
تےرے اںدر جے بّدل پِآر والا کڑکِآ هُںدا ۔
مَےں اَےوےں تے نهیں اُس زات تے ایمان لَے آںدا,
جے تُوں وی وےکھ لَےدا اَوس نُوں تے پھڑکِآ هُںدا ۔
اُدا مّکھن جِها مُکھڑا تےرے لےکھاں 'چ هونا سی,
کدی 'ارشد' جے اُهنُوں واںگ دُّدھ دے رِڑکِآ هُںدا ۔
