مُّلاں جی ِاه هُور پھرِستے
ساتھوں رّکھو دُور پھرِستے
هاکم نُوں کهِ بںدے رّکھے
سانُوں نایں منجُور پھرِستے
وارو-واری بن جاںدے اَو
جنتا کرکے چُور پھرِستے
سےٹھ وےٹھ نایں رّب توں پُّچھ لَے
هُںدے نے مجدُور پھرِستے
’نھےرے وںڈدے مَےں وےکھے نے
ِاّتھوں دے کای نُور پھرِستے
اسیں منّ کے کوهڑے, تُسیں
توڑ کے هر دستُور پھرِستے
هَے وی سن تاں لوکاں لُّٹ لاے
ِاّتھے کای مجبُور پھرِستے
آپ بنااے کھا گاے ‘سںدھُو’
کای نسلاں کای پُور پھرِستے
