مُهّبت وےدنا نےکی هلیمی تے وپھا پاتر
مِلا کے پںج تّت ِاک سار رّب نے سِرجِآ پاتر
سمےں دے گںدھلے پانی ‘تے اُه ترِآ پھُّل دے واںگُو
سمےں دے سور ‘چوں ِاک ترج بن کے اُبھرِآ پاتر
ٹِکے هواے پانیآں ورگا رهّسپُورن اتے گهِرا
هَے چِںتن دا سمُںدر تے ترّنم دی هوا پاتر
کِسے لای پُل کِسے لای چھاں کِسے لای نیر بن جاوے
کِسے دا رهِنُما بنِآں کِسے دی آستھا پاتر
اُه کومل-من هَے تاں هی هر کِسے نُوں آپنا لّگے
اُه رَوسن-رُوه هَے تاں هی نھےرِآں وِچ جگ رِها پاتر
اُهدے لپھجاں ‘چ اُه لّجت اُهدے بولاں دا اُه لهِجا
هوا ساه روک کے سُندی جدوں کُجھ آکھدا پاتر
کھِڑے گُںچے جگے دیوے ترںگِت هو گاے پانی
ِاه انهد ناد وجدا هَے جاں کِدھرے گا رِها پاتر
اُهدا بِرکھاں نُوں سِجدا هَے اُه ساجاں دا هَے سَےداای
کِسے کُرسی دے مُوهرے وےکھِآ نا جھُک رِها پاتر
کدے وِهڑے دا بُوٹا هَے گےا دا رُّکھ کدے جاپے
سناکھت هَے اُه سهِرا دی تے پانی دا پتا پاتر
کِسے جوگی دی دھُونی هَے کِسے کُٹیآ دا دیوا هَے
کِسے راںجھے دی وںجھلی هَے تے هاُکے دی کتھا پاتر
کدے اُه تپ رهے سهِرا ‘تے کنیآں دی ِابارت هَے
کدے دھُکھدے هواے جںگل دا لّگے ترجُما پاتر
کهے هر رُّکھ : مےرے دُّکھ دا نگما بنا پِآرے
کهے هر وےل : مَےنُوں آپنے گل نال لا پاتر
پڑھے جو وی ِاهی آکھے : ِاه مےرے دُّکھ دا چِهرا هَے
ڈُبو کے کھُون وِچ کانی جو اّکھر لِکھ رِها پاتر
سمےں دے پنِّآں ‘تے جگ رِها سِرتاج هستاکھر
جکھیرا ججبِآں دا هَے کھِآلاں دی گھٹا پاتر
هوا وِچ هرپھ لِکھدا هَے سُلگدا هَے هنےرے وِچ
کوای درگاه هَے لپھجاں دی تے بِرکھاں دی دُآ پاتر
اُهدی کوِتا ‘چوں اُس دی آتما دے نکس دِسدے نے
کِ جِس نے بھالِآ کوِتا ‘چوں اُس نُوں مِل گِآ پاتر
