مُسیبت دے ٹالن نُوں, ڈھلنا پوےگا,
هنےرے اُجالن نُوں جلنا پوےگا۔
اداوت, رکابت, هکارت دا هُلیآ,
مُهّبت دی خاتر, بدلنا پوےگا۔
گھروں ٹُر پاے ساں, زمانے نُوں بدلن,
پتا کیه سی, خُد نُوں بدلنا پوےگا!
کھلاری جا چنّ جِها چانن تُوں جگ وِچ,
بنےںگا جے سُورج, تے بلنا پوےگا۔
گواایں نا اںدر دے تالے دی چابی,
کدی تے خُدی 'چوں نِکلنا پوےگا۔
زمینوں جے اُّچا کھڑےںگا تُوں اَےٹم,
بھلا بھولِآ ! کیه اےه چل نا پوےگا?
کدی روز سُورج نُوں نِگلے نا دھرتی,
جے جانے, سوےرے اُگلنا پوےگا!
جے لالچ هَے تِلکن, تے دُنیآں هَے کھوبھا,
سںبھلنا, تے بچ بچ کے چلنا پوےگا۔
سُناںگا, فِر اپنی سُناواںگا "اسرف',
بشرتے ! کوای مےرے گل نا پوےگا!
