نا جیںدے رهے نا مارے گاے هاں۔
جدوں دے سّجن دے دوارے گاے هاں۔
چڑھے ساں سمےں نُوں سراباں دے واںگر,
جهِر واںگراں پر اُتارے گاے هاں۔
نهیں گم کِ مِٹ کے دُبارا بنے هاں,
نوےں هو گاے هاں, نِکھارے گاے هاں۔
کِتے بھَےڑی دُنیآں 'چ گُںم هی نا جاایاے,
رتا بھیڑ توں هو کِنارے گاے هاں۔
نا پُّچھو کِوےں تےگ دی جُون پاای,
بڑا لال کر کر کے ٹھارے گاے هاں۔
رتا دّسنا ترس کھاون توں پهِلاں,
کدوں دے اسیں هو وِچارے گاے هاں۔
کِسے پھاسلے تیک اںبر تاں گاهِآ,
گِلا کی جے بن کے گُبارے گاے هاں۔
مُبارک مےرے ِاسک نُوں آکھ ‘کےسی',
تےرا نام لَے کے پُکارے گاے هاں۔
