سُّچے لال منُّکھ دے لهُو وِچ
کالی وِهُلی نفرت دے
اج کیڑے سُر سُر کردے
جِوےں ترّکے چھپڑاں اُّتے
مّکھیآں مّچھر تردے ۔
ارشاں توں میںه ورھدے
سبھ سّپاں دیآں منیآں وِچ
اج کُّٹ کُّٹ وِهُ بھردے
گںدے لهُو دی لاگ
پتا نهیں کھبرے کِنّیآں کُ
اّج پریتاں دے اںگاں اُّتے
نفرت رهی اے جاگ
پریت دے کُولے مُوںه اُّتے نے
نفرت دے اج داغ ۔
اج منُّکھ دی ناڑ ناڑ وِچ
پھَےل رِها اے زهِر
دھرتی اُّتے مّچ رِها کهِر
رّب دی جوت, منُّکھ دی زات
کومل اںگیں پّتھر جزبیں
کرے منُکھ دا گھات
هّڈیآں تک گھُناںدا
اج رّب دے پُتر نُوں پِآ
اںدرے اںدر کھاںدا ۔
پاے سُّچے لهُو ترّکدے
کیڑے پاے سُرکدے
ایکن دا کُچھ هواے :
جِوے هُںم دے اںگاں وِچوں
سُو سُو پَےن گںڈھواے۔
