کِسے آکھِآ بادشاه جگ دا اے,
کِسے آکھِآ پیراں دا پیر نانک ۔
کِسے آکھِآ آب اے زم-زم دا,
کِسے آکھِآ گںگا دا نیر نانک ۔
کِسے آکھِآ چھےڑُو اے مّجھیآں دا,
کِسے آکھِآ ادھیراں دا دھیر نانک ۔
کِسے آکھِآ بھگوان دا رُوپ هَے ِاه,
کِسے آکھِآ ساایں پھکیر نانک ۔
بِجلی جھّٹ پرنام نُوں دَوڑدی سی,
جدوں وےکھدی تےری تسویر نانک ۔
سُورج سّچ والا, سوما نِمرتا دا,
آيا نانکی دا پِآرا ویر نانک ۔
اُّڈِآ پِآر سی بھاایآں دے دِلاں وِّچوں,
چھايا هويا سی جدوں هنےر سارے ۔
پھِر, نپھرت تے وَےر وِرودھ والے,
تھاں تھاں تے لّگے سی ڈھےراں دے ڈھےر سارے ۔
کوای اںت نهیں سی اَودوں ڈاکُوآں دا,
پھَےلے هواے سن چار چُفےر سارے ۔
بےڑی منُّکھتا دی کںڈھے تے کِوےں لّگے,
چاهُںدے ڈوبنا سی گھُںمن گھےر سارے ۔
پشُو اتے ِانسان وِّچ فرک نهیں سی,
جدوں وےکھِآ ِاه اکھیر نانک ۔
جگت پِتا تے کالُو دا پُّت بن کے,
آيا نانکی دا پِآرا ویر نانک ۔
تارے اّگ آکاش ‘چوں سُّٹدے سن,
زمیں اُگلدی لال اںگارِآں نُوں ۔
مالی دھار سّےاد دا رُوپ لِّتا,
پُّٹن لگ پاے پھُّلاں دے ڈھارِآں نُوں ۔
شوهلے نِکل کے لهِراں دی هِّک وِّچوں,
فُوکن لگ پاے جدوں کِنارِآں نُوں ۔
وَےری هو گاے جنتا دے آپ راکھے,
بِپتا دے دِّتی بِپتا مارِآں نُوں ۔
دُّکھ سارے سںسار دا مےٹنے لای,
بن کے آيا رّبی سفیر نانک ۔
مات لوک نُوں سورگ بنان دے لای,
آيا نانکی دا پِآرا ویر نانک ۔
اُس نانک نُوں کِس پڑھااُنا سی,
اُه تاں پڑھِآں نُوں آپ پڑھان لّگا۔
چّکی گای پّٹی پھِر بابر دیآں اّکھاں توں,
چّکی بابر دی جدَوں چلان لّگا۔
نِّکے موٹے تاں رهِ گاے ِاّک پاسے,
پںڈتاں تاایں وی گِآن سمجھان لّگا۔
وَےر کّڈھ کے منُّکھاں دے دِلاں وِّچوں,
پرےم پِآر دے جام پِآن لّگا۔
مزلُوماں دُکھیآں تے پیڑتاں لای,
سُآرن لای هَے آيا تکدیر نانک۔
کِها کالُو نِکںما هَے پُّت مےرا,
آکھے نانکی پِآرا هَے ویر نانک۔
ول کّڈھے ولی هںکاریآں دے,
سّجن ٹھّگاں نُوں پِآر سِکھا دِّتا۔
مان توڑِآ کوڈِآں راکھشاں دا,
ریٹھِآں تاایں وی مِّٹھا بنا دِّتا ۔
بالے اتے مردانے نُوں نال لَے کے,
اُوچ نیچ دا بھےد مِٹا دِّتا ۔
لهُو کّڈھ کے کھُدی تکبری دا,
بھاگو ورگِآں نُوں بھاگ لا دِّتا ۔
اّکھڑ هواے "تُوپھان" وی مست هو گاے,
تےرے وِّچ سی ‘جهی اکسیر نانک ۔
جِهنے سارے سںسار نُوں موه لِّتا,
اُه سی نانکی دا پِآرا ویر نانک ۔
