مَےں چانن دا آشک, جّگ توں نےرھ مِٹااُںدا هاں ۔
هونیآں اںدروں هانن لبھ کے, مَےں پرنااُںدا هاں ۔
جد هّکاں دی لهِر مےرے ڈھارے تّک آاُںدی اے,
اُس دے لِشکارے وِچ چنّ دی, چمک رلااُںدا هاں ۔
جد مزدُور نُوں لُوںهدی هَے دھُّپ کھلواڑے دی,
مَےں تلواراں دی چھتری دا چور جھُلااُںدا هاں ۔
جد روٹی توں سکھنی سَوںدی ممتا 'پِآر' دی,
اُس دی نیںدر 'تے سُورج دا پهِرا لااُںدا هاں ۔
سیںڈھل جےای بچی دے ڈھِڈ وِچ جد سںگین چُبھے,
مَےں ڈھّکیآں دی اَوٹ 'چ بهِ کے تیر چلااُںدا هاں ۔
جد 'شاهاں' دی نیت دا کورا, فسلاں تے پَےںدا,
بّلیآں نُوں گھُّٹ کے مَےں هِّک دی دھُّپ سُکااُںدا هاں ۔
جِس دِن مَےں سُورج دے سںگ پّگ وٹاای اے,
دھرتی دے متھڑے 'تے جِّت دا تِلک لگااُںدا هاں ۔
جد مےرے چانن 'تے هووے تےز گھٹاواں دا,
مَےں جُگنُوں چانن توں کھںبھ دا گھُںڈ اُٹھااُںدا هاں ۔
