اُّڈ وے کاواں جا بهِںدَےں کوٹ پٹھان دے۔
نی مَے ےار رُسا لِآ نی کُڑیاَو
آکھے لّگ جهان دے۔
هُن مَے ےار نُوں پای مناواں
نی سایاَو ورکے پلٹ کُران دے۔
کُجھ تاں مَےتھوں هو گایآ وے ڈھولِآ
کُجھ تُوںهیاَوں ای هُن جان دے۔
نی مَےں چِّٹھیآں کِّدھر نُوں پاواں
نی جاںدا هويا دّس نا گِآ۔
کی کراں کِس پاسے جاواں?
اّتھرا دِل کیکن سمجھاواں?
کوای دّسو! اڑیاَو نی
نی مَے کیهنُوں پُّچھاں سِرناواں
نی جاںدا هويا دّس نا گِآ۔
جو دّسے اُس دا سِرناواں۔
اُهنُوں رِنّھ کے کھیر کھُآواں۔
اُمر مَےں ساری نی,
اُهدا نا اهِسان بھُلاواں
نی جاںدا هويا دّس نا گِآ۔
مَےنُوں اڑیاَو کُجھ نهیں سُّجھدا۔
جاںدا اے مےرا دِل بُّجھدا۔
کوای کرو وسیلا نی,
سّد ماهی تیک پُچاواں
نی جاںدا هويا دّس نا گِآ۔
لَے وے کاواں تُوںهیاَوں لَے جا۔
اُهدا سُکھ سُنےها لَے آ۔
هسنپُری توں چوری وے,
تَےنُوں کُّٹ کُّٹ چُوریآں پاواں
نی جاںدا هويا دّس نا گِآ,
نی مَےں چِّٹھیآں کِّدھر نُوں پاواں?
