دھُوف واںگ مےری دھُکھے جوانی
هںڈھے بن کھُشبوآں
سّجن مےرا پَوناں دا بُّلا
مںگدا روآں روآں
جے کُل اُمرا هوِا هنےرا
سگلی تَےںڈی هوآں
چانن وِچ هر پںدھ لںمےرا
شَوںک مےرا للچااے
نی سایاَو ! سُورج کَون بُجھااے
اںبرا وے ! تےرے تارے ڈوباں
شَوه سمُںدر کھارے
بھواےں نی تےرے نَےن بُجھاواں
نِںدِآ دے ونجارے
چنّ دھُآںکھا, دیپ هِساواں
کرن هنےرا سارے
ِاّک چانن مےرے لُوں لُوں جاگے
اُسنُوں کَون سُآاے
نی سایاَو سُورج کَون بُجھااے
