(ادھِآپک دے ناں)
کِنّھیآں بُرکیآں بوچ لَے
روٹی ِاّک بننی نهیں
کِ چھّڈنی هی پوےگی
دوستا!
بان ِاه الکھ جگااُن دی
اٹھوںجواں وی بیت جاوےگا
منوهر سُپنے لَےںدِآں
تے مالک دی سےوا کردِآں
کِ نهیں بن سکےگی
دوستا!
ِاّک چھّپری دی وی مالکی
کِنھاں کُ پِّچھے پااےںگا
دّس دھی دا وِآه
کِ چار پںج هی هووےگا
هُن کھںڈ دا بھاا
اسلیات نهیں چھُپا سکےگی
اُدھار لَے کے پاای پَےںٹ
کِ پِّٹھ توں پاٹ جااےگی
سُنکے هٹوانیاے دے سلام
سُنِآں کر کدے جمیر دی اواج
کِ تُوں اےجںٹ هَےا
اُس دُکان دا
جِّتھے گھيو دے ڈّبِآں 'چ
گریس وِکدا هَے
کُجھ نهیں کھوه سکےگی
سٹےا-ِان-سٹراایک
کِ ِاّتھے تاں سبھ کُجھ نیهاں توں
پُّٹنا پاےگا
پھِر نواں بنااُنا پاےگا
ِاّتھے تاں کُجھ جڑاں توں پُّٹنا پاےگا
پھِر نواں اُگااُنا پاےگا
جے تُوں سمجھ سکےں
تاں تےریآں باهواں دے گھےرے 'چ هی
سُلگھدے نے بںب
جو ِاّک دِن پھٹ کے هی رهِنگے
تے اُلٹ دےنگے
ِاه جھُوٹھ دی دُکان
جو کھوه کے وںڈا لَےنگے
چھابے 'چ روٹیآں
جو بدل کے هی رهِنگے
بُرکیآں بوچن دا رِواج
تُوں وی کر کوای اجِها اُپاا
کِ هر بںب
ٹاایم بںب بن جاوے
جو پھٹے اجِهے وکت
تے اجِهی تھاں
کِ مانس کھانے بھُوپ دا
سِںگھاسن هی اُلٹ جااے
نهیں تاں جِںدگی تُرےگی
دوستا!
ِاںجھ هی ڈھیچک چال
جد تّک لّگِآ رهےگا
اکلاں اُّتے جںگال
