اُّٹھ سوےرے تڑکے سی, مَےں رّب دا نام دھِآيا۔
گلا آپنا تر کرنے لای, گِلاس سی ِاّک اُٹھايا۔
لّبھاں پانی ِاّدھر-اُّدھر, پر نزریں نهیں آيا۔
پاگلاں واںگر گھُںمن لّگا, سبھ آںڈھ-گُآںڈھ تِهايا۔
سُّک گاے سبھ سومے لّگدے, کی بھانا ورتايا? اَورت,
مرد, بّچا, بُّڈھا, مّچھی واںگ تڑپھايا۔
کُوکاں, چیکاں, وَےن رَولے نے, دِل مےرا دهِلايا۔
لّتاں کںبن, ساه سُّکے مےرا, اّکھیں نےرھا چھايا۔
سبھ دے مُوںه تے مَوتاں چھاایآں, رّب دا چےتا آيا۔
رُّکھی-سُّکی پاٹی دھرت تے, ڈِّگ چےتا سبھ آيا۔
دُرورتوں نُوں روکن لای سی, سبھ نُوں واستا پايا۔
پر کِسے نا سُنی سی مےری, اّکھیں گھّٹا پايا۔
ِاس بِن سبھ کُجھ مِٹ جانا, نا رهِنی کوای کايا۔
اُّٹھو لوکو جاگو هُن تاں, جاگن دا وےلا آيا۔
کُدرت رهی جھںجوڑ هَے 'سُّکھِآ', دِل مےرا بھر آيا۔
پهُ پھُّٹن دا وےلا سی, مےری ماں نے آن جگايا۔
ِاس سُپنے نے مےری رُوه نُوں, اںدر تّک کںبايا۔
پانی پِتا گُرُوآں دی بانی, سبھ نُوں هَے سمجھايا۔
بُوںد بُوںد نا روڑھو اَےںوےں,
ِاه انمول سرمايا۔
