اُه اُس وکت نهیں رويا سی
جدوں بال-اُمرے
اُسدی دادی نے
اُسنُوں بھاای تارُو دے کھوپڑی لُهااُن دی
تے منی سِںگھ دے بںد-بںد کٹااُن دی
ساکھی سُناای سی
اُه اُس وکت وی نهیں رويا سی
بّس هااَوکا بھر کے رهِ گِآ سی
جدوں سِراں اُّپرلیآں پّگاں
ٹاِار بن گلاں 'چ پَے گایآں سن
اُه اُس وکت وی نهیں رويا سی
تے پتھراا گِآ سی
اُس دیآں اّکھاں 'چ تَےردا سمُںدر
جدوں کماد گوڈدے کِرتی پُّت دے بنّھی
سرھو-فُّلی پّگ
'اّتوادیمُکابلے' نے
لهُو دے رںگ 'چ بدل دِّتی سی
اُه اُس وکت وی نهیں رويا سی
بّس سِسکی 'چ بدل گای سی
اُسدی گُّسے بھری کںبدی آواز
جدوں اُسدے پوتے نے
غز-غز لںمے وال
سےویآں واںگ دادی دی جھولی 'چ
ڈھےری کر دِّتے سن
پّگ
جِهڑی اُسدا پوتا
ناای دی دُکان 'تے بھُّل آيا سی
پںدراں سالاں توں سیری رلِآ
بِهار دا جايا رادھے-شِآم
سِر 'تے بنّھ کے بولِآ جدوں-
'دےکھیاے سردار جی!
مَےں کِتنا سوهنا سردار بن گِآ !'
اُسنُوں بِنھاں دّسے
اُسدا ےکھ هويا سِر
رادھے-شِآم دے تپدے سینے 'تے ٹِک گِآ
تے اُه بھُّباں مار کے رون لّگ پِآ
