سِلھیآں سِلھیآں دھرتیآں, پِںڈوں باهروار۔
هالیآں نے هل جوڑ لاے, لیکن لگے سِآڑ۔
دانا دانا کےرِآ, لَے کے رّب دا ناں۔
پھُّٹن تُوایآں موتیآ, نزریں پَےن مساں۔
تُوایآں ودھ کے هو گایآں اُںگل دو دو چار۔
هریآں جھلکاں پَےںدیآں پھِر گای جِوےں بهار۔
کنیآں ورھیآں اںبروں, سُورج ڈولھی دھُّپ۔
سںجھاں وارن لالیآں, راتاں نھےرے گھُّپ۔
چنّے دِّتی چاننی تارِآں دِّتی لوا۔
موتی دِّتے ترےل نے, لُوں لُوں وِچ پرو۔
پهُ-پھُٹالے دُدھیآ دھوون آکے مُّکھ۔
سون-سوےراں سُّچیآں پُّچھن آ کے دُّکھ۔
سیت پھراٹے پَون دے جھّلاں دےںدے آن۔
گوڈے گوڈے پَےلیآں جھُوم هِلورے کھان۔
گوڈے گوڈے پَےلیآں, هور نِسارے لَےن۔
لّکاں نُوں جد چھُںهدیآں بُور تدوں آ پَےن۔
پّکن دی رُت آ گای, لَےںدی نِّگھے ساه۔
رںگ وٹايا پَےلیآں, پیلی پیلی بھاه۔
تُریآں دے وِچ بھر گاے دانے موتیآں واںگ۔
دِلاں دِلاں 'چوں لںگھ گای کھُشیآں دی ِاّک کاںگ۔
کھڑکن سِّٹے جھُولدے پَون-هِلوراں نال۔
ٹسری ٹسری پَےلیآں پک پک هوایآں لال۔
بھریآں بھریآں پَےلیآں لّکوں مُچ مُچ پَےن۔
ساگر ٹھاٹھاں ماردے هو هو کے بے-چَےن۔
سُن کُّکڑ دی باںگ نُوں جاگ پاے کِرسان۔
هّتھی دںدل-داتیآں, کھےتاں دے ول جان۔
چِڑی چُوکدی ٹاهنیاےں, نَےناں وِچ خمار۔
ساں ساں کردی سِراں توں اُڈ جاںدی کوای ڈار۔
راهاں دے وِچ پھُّٹِآ سُّچا سُّچا نُور۔
پَےراں دے وِچ اُڈدی نِّکی نِّکی دھُوڑ۔
کھےتیں پایآں داتیآں پهُ-پھُّٹن دے نال۔
وّڈھاں دے وِچ وِچھ گای سّتھریآں دی پال۔
سون-سُنهِری کرچِآں دے وّڈھاں وِچکار۔
پھلھِآں تھّلے ٹُّٹدے نویں پھسل دے بھار۔
اُّلر پایآں تراںگلاں, نھِمی پُورے دی وا۔
پّچھم دے ول رُمکِآ کھلواڑے دا ساه۔
پںگ سُنهِری اُّڈدے جھّلے هو هو جان۔
چمکن تُوڑی-تیلیآں, کِرناں دا پرمان۔
چھّجاں اُّتوں جھار کے دھڑاں اُڈاایآں جان۔
میںه سونے دا وّسدا, جیوے کُّل جهان۔
لّگے بوهل انّ دے, پِڑ نُوں لّگے بھاگ۔
دِن کھلواڑے چڑھ گِآ, آساں پایآں جاگ۔
بوهل دے وِچ تّکڑی, هو گاے پُورے تول۔
دِل کِرتاں دا پھّٹِآ, بول نی دھرتی بول!
بول نی دھرتی: پَےلیآں پاے اُگااُںدے هور۔
بنی بناای ساںبھ کے وںڈیآں پااُںدے هور!
بول نی دھرتی سّچیاے: لُکے گھراں وِچ چور!
گھر دے مالک جاگ پاے- جاگ پاے اج کھور!
بول نی انکھاں والیاے: هُن نهیں چّلنے زور!
هُن نهیں چّلنے زور وے- دےکھ سمےں دی تور!
