هاڑ دے دِهاڑے نے تے تھلاں دی دُپهِر اے ۔
واٹے واٹے کِتے ِاک راهی پِآ جاںدا اے ۔
گرمی تے لُو بُری باب پاے کردے نے ۔
پَےر جِتھے دھردا اے لُوسدے تے سڑدے نے ۔
وّدھ کے ڈرامےں نالوں بھوِاں تپی هوای اے ۔
نےڑے نےڑے کِتے کوای رُّکھ نهیں دِسدا ۔
اُه وی سگوں اُهدے کولوں پِچھاں پِچھاں رهِںدا اے ۔
اُس دے ای اُهلے پِآ لُک لُک بهِںدا اے ۔
رّب جانے کَون اے تے کِهڑی تھااُں آيا اے ۔
کِسے رںگ پُر وّلوں کھےڑِآں نُوں دھايا اے ۔
جاں کوای بُّتیآں وگار پِآ کردَے ۔
وےلے سِر پُّجنے نُوں پںدھ پِآ وڈھدَے ۔
خَورے کِهڑے وختاں نُوں ِاس ول پھڑِآ ?
ِاهو جِهے وِچ جِهڑا پَےںڈِآں 'چ وڑِآ ۔
ڈُوںگھا زرا سوچیاے تے اسیں اُهدے نال دے ۔
پَےںڈِآں دے وِچ پاے اُمراں هاں گالدے ۔
پَےںڈے جِهناں پتا نهیں کدوں کِتھے مُّکنَےں ۔
کدوں جا کے وختاں دے مُڑھکِآں سُّکنَےں ۔
خَورے کدوں سُّکھاں والا کوٹ کِتے دِسنَےں ۔
مںزلاں نے خَورے کدوں ساڈے اُتے وِسنَےں۔
اجے تے نے هّتھوں دُور دُور پایآں هوںدیآں ۔
پَےراں دِآں چھالِآں نُوں سُولاں پایآں ٹوںهدیآں ۔
واٹاں نے اجے خَورے کِنّیآں لںمےریآں ۔
اّک کے اَےوےں کِتے ڈھا نا دےن ڈھےریآں ۔
