پَےر جدوں اُه کِشتی دے وِچ پااےگا۔
جِسم اساڈا بادبان بن جااےگا۔
ترکالاں دی کالی رےتا دے اُّتے,
سُورج پَےڑ لِشکدی چھّڈکے جااےگا۔
سُّک چُّکے ساهِل تے کِشتی بَےٹھی هَے,
دےکھ رهی هَے درِآ کِدھروں آاےگا۔
چھنکےگی زںجیر کِسے پھِر کَےدی دی,
جد سنّاٹا چار-چُفےرے چھااےگا۔
جِهڑے وِهڑے دے وِچ دیوا بلدا نهیں,
سُورج تاں اُس وِهڑے وِچ وی آاےگا۔
بول پھِزا ساںبھےگی اَوسے شاِار دے,
جِهڑا چانن دی گاتھا لِکھ جااےگا۔
