پَےر پَےر تے بھاںبڑ بل پاے کوه کوه اّگاں لّگیآں
سّچ لِکھِآ تے کای سّجناں نُوں اَوه اَوه اّگاں لّگیآں
مهِلیں سُّتِآں تُوں کی جانے کی نے بھُّکھ دے سوکے
جھُّگیآں کولوں پُّچھ تُوں جِّتھے پوه پوه اّگاں لّگیآں
کوای تاں دّسے اُه دیوا کِاُں هالے تّک نایں بلِآ
جِس لای گھر گھر چنّا دے چنّ کوه کوه اّگاں لّگیآں
چےتر پھاهے لّگِآ تے پھِر هّتھوں هّتھیں هر تھاں
پھُّل کلیآں توں رںگ تے هاسے کھوه کھوه اّگاں لّگیآں
اّج پھِر پِںڈ وِچ اُهدے ورگی سام پراهُنی آای
اّج پھِر دِل نُوں پِچھلے کِّسے چھوه چھوه اّگاں لّگیآں
انّھی رُّت دے انّھِآں نے جد رل کے انّھ مچايا
پُوری رُّت سُجاکھے سُپھنے ٹوه ٹوه اّگاں لّگیآں
سِّدھی گّل اے جاں کوهڑا جاں پھِرکےباج اے ‘سںدھُو’
جِهنُوں هر تھاں هُںدی تّک کے موه موه اّگاں لّگیآں
