هَےرانگی اچرجتا والا
وِسماد چھِڑِآ
من دیآں گهِراایآں وِّچ
جد تےری ےاد
دراں مُوهريوں کّل لںگھی
کُدرت نُوں
بےاںت رںگاں پدارتھاں وِّچ وےکھ
منُّکھ دے من کھِڑدے
بِلکُل اَوسے ترھاں مَےں کّلھ نّچِآ
مهِںدی والی رُّت
جِوےں گااُںدی نهیں تھّکدی
سااُںدی نهیں رِسم پهِل ورےس دی
چاه دیآں گھُّٹاں وی
جِوےں تےریآں گّلاں هون نِّکیآں نِّکیآں مُسکاناں
هور کی هُںدی هَے پِآر کهانی
ِاهو جِهی پرِبھاسا دی وِآکرن اںترمُکھی بِآنباجی
هی تاں هُںدی هَے
تےرے جھُوٹھے واادِآں ورگی
مُهّبت جدوں مرجی
نراج پلاں وِچ وهِ تُرے
ِاه وی تاں مےلے وِّچ
پرتّکھ پرمان
وںگاں چڑھااُن دے چاا
ورگے هی هُںدے هن
جاں کِسے سوهنے ےار نُوں
رّب بنا کے نّچن ٹّپن والا
نگما کوِتا گیت جاں نجم
پَوناں وِّچ
وِسماد گُوںجن لّگ جاںدے هن
ِاه لوراں هی تاں هُںدیآں نے
ناد نهیں
کاهدیآں مهِکاں پھُّلاں دیآں
سُگںدھیآں تاں تےریآں پَےڑاں چوں آاُن
چھنک تاں تےریآں پاِالاں دی
وِهڑے راه چھنکن
بھُّل جان راه نِمانے راهی
وِسمادُ تاں نںگِآں بُّلِآں چ وسِآ
پھِر رهے جو دُنیآں گھااُںدے
سبھ کُجھ تےرے آاُن نال
وِسمادی هو جاوے
کھُسی چ وار وار تّکن
اُڈیکن رُّکھ پِںڈ دے
تُوں اَوس وےلے
من دی هالت دےکھیں آ کے
من دھرتی نُوں
لیکاں واه واه بھر دےوے
آپے وِّچ لین
انںد لوے تےری مُهّبت
پهِلی مُسکان وِسمادی دیآں
سُفنا تےریآں اںگڑاایآں دا
