نا کوای وجُو تے نا کوای سجدا
نا منّت مںگن آای
چار چِراگ تےرے بلن همےشاں
مَےں پںجواں بالن آای...
دُّکھاں دی گھانی مَےں تےل کڈھايا
مّتھے دی تیاُوڑی-ِاّک رُوں دی بّتی
مَےں مّتھے دے وِچ پاای
چار چِراگ تےرے بلن همےشاں
مَےں پںجواں بالن آای...
سوچاں دے سرور هّتھاں نُوں دھوتا
مّتھے دا دیوا مَےں تلیآں تے دھرِآ
تے رُوه دی اّگ چھُهاای
چار چِراگ تےرے بلن همےشاں
مَےں پںجواں بالن آای...
تُوںهےں تاں دِّتا سی مِّٹی دا دیوا
مَےں اّگ دا سگن اُسے نُوں پايا
تے امانت موڑ لِآای
چار چِراگ تےرے بلن همےشاں
مَےں پںجواں بالن آای !
