جی چاهے پںچھی هو جاواں
اُّڈدا جاواں, گااُںدا جاواں
ان-چھُه سِکھراں نُوں چھُه پاواں
ِاس دُنیآں دیآں راهواں بھُّل کے
پھےر کدی واپس نا آواں
جی چاهے پںچھی هو جاواں ۔
جا ِاشنان کراں وِچ زم زم
لا ڈیکاں پیآں ڈان دا پانی
مان-سروور دے بهِ کںڈھے
ٹُّٹا جِها ِاک گیت مَےں گاواں ۔
جی چاهے پںچھی هو جاواں ۔
جا بَےٹھاں وِچ کھِڑیآں روهیآں
پھّکاں پَوناں ِاتر سںجوایآں
هِّم ٹیسیآں موایآں موایآں
ےُگاں ےُگاں توں کّکر هوایآں
گھُّٹ کلےجے مَےں گرماواں
جی چاهے پںچھی هو جاواں ۔
هواے آلھنا وِچ شتُوتاں
جاں وِچ جںڈ کریر سرُوٹاں
آاُن پُرے دے سیت پھراٹے
لچکارے ِااُں لَےن ڈالیآں
جِاُں کوای ڈولی کھےڈے جُڑیآں
وال کھِلاری لَے لَے جھُوٹاں ۔
ِاک دِن اَےسا جھّکھڑ جھُّلے
اُّڈ پُّڈ جاون سّبھے تیلے,
بے-گھر بے-در هو جاواں ۔
ساری اُمر پیآں رس غم دا
اےس نشے وِچ جِںد هںڈھاواں
جی چاهے پںچھی هو جاواں ۔
