کھےرُوں کھےرُوں هَے داتِآ پںتھ تےرا,
جِهدے لای سربںس تُوں وار دِّتا۔
راه لّبھدا نهیں کوای آگُوآں نُوں,
راه تےرا هَے ِانھاں وِسار دِّتا۔
کّڈھی تےگ مِآنوں تے سوچ اُلجھی,
سوچاں سوچاں نے سانُوں هَے مار دِّتا۔
گرمو گرمی بھراواں 'چ هوای اَےسی,
راجنیتیآں پںتھ نُوں وِسار دِّتا۔
ِاک تُوں تے ِاک هَے پںتھ تےرا,
روز دل دل اںدر دھّسی جاںدے۔
اسیں کھُںجھ گاے تےرے نِشانِآں توں,
تاهیاَوں بھںوراں دے وِّچ هاں پھّسی جاںدے۔
اُسری کںدھ هَے جِهڑی سرهںد اںدر,
اُس کںدھ نُوں آپ هی ڈھاه رهے هاں۔
گوڈی نفرت نے دِلاں وِّچ 'جهی کیتی,
فسل مَوت دی خُونی لا رهے هاں۔
پایآں گںڈھاں نُوں اسیں نهیں کھولھ سکدے,
هور نِت نویآں گںڈھاں پا رهے هاں۔
اکال تخت ول اُّٹھدے نهیں کدم ساڈے,
دَوڑ دَوڑ کے دِّلی وّل جا رهے هاں۔
پهِلاں اکال تخت ساڈا ڈھاا دِّتا,
هستی ِابادت دی هُن ڈھهِ گای اے۔
اسیں زُلم نُوں سّدے نے آپ دِّتے,
آب کِّتھے استھاناں دی رهِ گای اے۔
هو گای کُرسی پِآری هَے انکھ نالوں,
تاهیاَوں پںتھ دے ٹُکڑے هزار هو گاے۔
لڑ چھّڈ کے گُرُو گرںتھ جی دا,
گُرُو ڈںم دا سِںگھ شِکار هو گاے۔
آن خالسے دی, گَورو خالسے دا,
کلگی والِآ ڈھهِںدا ڈھهِںدا ڈھهِ رِها اے۔
آپو وِّچ لڑ لڑ ‘جهے هواے زکھمیں
خُون وهِںدا وهِںدا وهِ رِها اے۔
راجنیتی دی بھاشا هُن پڑھو سِںگھو,
سماں اجے وی کهِںدا کهِںدا کهِ رِها اے۔
اجِهی سّٹ کلےجے وِّچ آن وّجی,
درد پںتھ سهِںدا سهِںدا سهِ رِها اے۔
اَےنی دِّتی کُربانی هَے خالسے نے,
لوڑ رهی نهیں هور کُربانیآں دی۔
کلگی والِآ لاج بچا ساڈی,
سزا پاای هَے بهُت نادانیآں دی۔
کلگی والِآ پںتھ نُوں کر ِاکّٹھا,
ِاّک لیڈر تے ِاّک نِشان دے دے۔
کُرسی خاتر بےداوے نے جِنھاں دِّتے,
بےداوے پاڑ تے نوےں فرمان دے دے۔
بکھشنهار تُوں بخش اوگُناں نُوں,
آپنے دِل وِّچ پھےر استھان دے دے۔
کِوےں جِّتیاے بازی هُن سمےں کولوں,
سّچے پاتشاه اَےسا گِآن دے دے۔
پںتھ روھے سدا چڑھدی کلا اںدر,
چھِّٹے اںمرِت دے مار نِهال کر دے۔
کھوه سکے نا سمےں دی کوای شکتی,
بھگتی شکتی اںدر مالا مال کر دے۔
