پراں نُوں بنّھ کے پربت بےبسی دا,
هواواں نے کِها پںچھی اُڑی جا ۔
کِسے ساگر دی هِّک چُںمن توں پهِلاں,
تھلاں نے پی لِآ پانی ندی دا ۔
تےرے کھُّلھے هواے در دی سرم سی,
نهیں آجاد هو جاںدا کدی دا۔
جے پھرساں نُوں نهیں هَے ارس ماپھک,
ِادے وِچ دوس کی هَے آدمی دا ۔
مےری نےکی 'چ تاں کُجھ دم نهیں هَے,
بھروسا هَے مَےنُوں تےری بدی دا ۔
سمُںدر هُسن دا تُوں جاندا هاں,
لَے مَےتھوں پِآس دا تُبکا لای جا ۔
جو کرنا ای جُلم کر لَے هُنے ای,
بھروسا کی هَے مےری جِںدگی دا ۔
تےرے بُّلھاں نُوں مَےں چُںمدا نهیں هاں,
مےرے بُّلھاں 'چ هَے کِنکا کھُدی دا۔
