اسیں پرواسی پںچھی وے هانیآ دےس تےرے وِچ آاے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
اسیں کِتھوں آاے وے هانیآ کِس پاسے وّل جانا
کُوںج کوای ڈاروں وِچھڑی وے رات لای لبھدی پھِرے ٹِکانا
کوای جُوه بےگانی اےں وَےریآ رُّکھ وی گل نا لااے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
ساڈی رُلے جوانی وے مهِرما جوبن بِرتھا جااے
رُّکھ کھُوهاں کںڈھے تے دوستا رهِن سدا ترِهااے
ساڈی هالت تّک وے کملِآ پںچھی وی کُرلااے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
جد مَوسم بدلےگا سّجن جی سِّٹِآں 'چ پَےنگے دانے
تےرے وتن نُوں چھّڈ کے وے هانیآ ' جانا دےس بےگانے
کوای جِسم هی بن جاںدے کِاُں جُون رُوهاں دی آاے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
تُوں نیر سمُںدراں دا کوای ِاک بُوںد لای ترسے
اسیں بدل بنکے وی لّکھ وار مِلن لای ورسے
کوای هںجھُو پی کے وے کِس ترھاں دِل دی اّگ بُجھااے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
ِاّٹ چُبارے دی اسیں گلیآں دے کّکھ نِمانے
دھرت سُهاوی وے سانُوں ِاک کِنکا نا جانے
اسیں چںبا چِڑیآں دا ِاّتھے چوگ چُگن لای آاے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
مهِلیں سُّتا وے ساڈی نَےنیں نیںد نا آاے
جد جھّکھڑ جھُّلدے نے کّکھ کُّلیآں دے گھبرااے
ِاک وار بُلا لَے وے پاپیآ دِن وِچھڑن دے آاے
اسیں پَون پُرے دی وے کوای پّچھم نا گل لااے
