شام پَےںدِآں هی
پاتھی تے پھُوک مارداں
تے اُس درد نُوں سُلگھا لَےںداں
جو دبِآ رهِںدا هَے دِن بھر
تُوں مےرے اںدر مَوجُود هَےں هر پل
جِوےں پاتھیآں وِّچ اّگ هُںدی هَے
جِوےں اںگاں وِّچ پیڑ
جِوےں من وِّچ رونا هُںدا هَے
جِوےں دِن وِّچ شام چھُپی هُںدی هَے
دِن ڈھلدا هَے تاں تُوں
اسمان توں اُتردی هَے
پاتھیآں چ سُلگھدی هَےں
جِسم وِّچ جاگ پَےںدی هَےں
من تے چھا جاںدی هَےں
تُوں آپنی هوںد جاں انهوںد
دووےں رُوپاں وِّچ
مےرے نال رهِ
کدے سکار, کدے نِراکار
