بهُت لوکاں نے
پَوڑی سمجھ لِآ مَےنُوں
مےرے ِاّک ڈںڈے تے پَےر دھردے
اُتاںه چڑھدے
هوٹھاں ’چ نِںما جِها مُسکرااُںدے
دُوسرے تے پَےر دھردے
تاں هور وِشواس وِّچ
اگلے ڈںڈے نُوں پھڑدے
مےری اگِآنتا تے ترس کردے
هوٹھاں ’تے
شاتر جِهی مُسکان دھردے
پھےر اگلا تے
اُس توں اگلا ڈںڈا
جدوں هی پر
آخری ڈںڈے تے پَےر دھردے
اُتاںه تّکدے
ساهوےں مَےں کھڑھا هُںدا
اٹل
مُسکرااُںدا۔
