اج پَون مَےنُوں اواراگرد لّگی:
بےمتلب, تھاں تھاں پرےتاں واںگ
سُوکدی, گھّٹا اُڈااُںدی پھِردی.اّج پَون مَےنُوں بهُت چتُر لگی:
مےرا سبھ کُجھ وےکھدی
آپ ادِّکھ رهِںدی,
مَےں ِاس پاسے ول جاواں تاں پاسے
هّٹ جاںدی هَے, آپ مےرے اںدر باهر
کھُلھی تُری پھِردی هَے
اّج پَون مُپھت دی سَےا جِهی لّگی: جدوں
جی کرے ِاس وِچوں لّما ساه بھر لوو جدوں
جی کرے ِاس نُوں ورت کے باهر کڈھ دےوو
اّج پَون مَےنُوں چںگی چںگی لّگی: ماواں ورگی,
مَےنُوں پرتھم ساه دےن والی, بھَےناں ورگی, هر دم
مےرے ساهاں چ وِگھن پَےن دی چِںتا کرن والی
ارِستی نار جِهی, اکارن هی مےرے تن
نُوں چھُه جان والی, اںدر وگدے لهُو کناں نُوں پھُوک
مار جان والی, اُهناں وِچ چّگِآڑے بھر جان والی
پَون دا کوای کی کرے
جھّلی جِهی! کدے کُجھ لگن لّگ پَےںدی هَے
کدے کُجھ
