کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
پَوناں دی جھاںجر بندے نے
دھرتی دے کنّی بُںدے نے
کُجھ گیت تاں مِلکے ِاّک واری
اںبراں تے اُّچا اُّڈ جاںدے
راه گھر پرتن دا بھُّل جاںدے
سینے دا بھرکے رُّگ جاںدے
جل تھل وِّچ کِدھرے نهیں لّبھدے
کر جان اُمر لای سُںنجے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هُںدے نے رُّکھ ورگے
دُّکھ آپنا مُول نا دّسدے نے
کدی چھاں بندے کدی ماں بندے
کدی بّدل بنکے وّسدے نے
دھرتی دے سبھے سُپنے هی
پّتِآں وِّچ سوهنے گُںدے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هُںدے مهِبُوب جهے
مِلکے وی کدی اُه مِلدے نهیں
کںڈھِآں تے کرن اُڈیک سدا
کّچِآں سںگ کِدھرے ٹھِّلدے نهیں
سںگمرمر واںگ هُسین بڑے
کُجھ سُندے نهیں ِاه گُںگے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هُںدے نے ماں ورگے
کُّل کسٹ جان 'تے سهِںدے نے
پھُّلاں نُوں بهاراں بکھسن لای
کھُد اُمراں پّتجھڑھ رهِںدے نے
پُّتراں نُوں پلک بِٹھاںدے نے
کھُد گِّلے سَوںدے بھُںجے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هُںدے نے لوکاں دے
لوکاں دی وِراست بن جاںدے
بن جاںدے هُسن لوکاای دا
جِںدگی دی نپھاست بن جاںدے
اُه گیت رهِنگے سدا سدا
اُهی مںدر مسجِد بُںگے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هاں راه وِّچ چھّڈ آاے
کُجھ گیت اساتھوں وِسر گاے
اسیں دوچِتی دی مِّٹی ساں
رےتے دے واںگُو بِکھر گاے
اُه جکھم بڑے هی ڈُوںگھے نے
اُهی گیت تاں درد پرُنّے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے
کُجھ گیت هُںدے اسمان جِهے
سَوںدے نے سدا هی سّتھراں تے
پھُّلاں دی سُگںدھی بندے نے
اُّکرے نے کرُوںبلاں پّتراں تے
نا رّب مارے نا اّگ ساڑے
نا هُںدے هواے وی هُںدے نے
کُجھ گیت وی اَےسے هُںدے نے۔
