وِّچ کالیآں بولیآں راتاں دے
رّکھ لِآ دُآواں نے
ساڈے سِر تے چھاواں رّکھیآں
پیراں دیآں تھاواں نے
اسیں کّل مُکّلے راهی
سانُوں گم دی سمجھ نا آای
ساڈے نال نال رهی چلدی
کوای بھٹکن دی پرچھاایں
سانُوں بھیڑاں وِّچوں کّڈھ لِآ
کھاموش سداواں نے
ساڈے سِر تے چھاواں رّکھیآں
بِن شهِر تےرے دی پھےری
سبھ جیون گھُںمنگھےری
اسیں آپنیآں پَےڑاں ڈھُوںڈھدِآں
نے بهُت لگاای دےری
سانُوں بھٹکدِآں نُوں لّبھ لِآ
گُںمے هواے راهاں نے
ساڈے سِر تے چھاواں رّکھیآں
ڈاڈھی پِآس اُمر دی ساری
ِاه زِںدگی بھاری بھاری
جِهڑا سدیآں پِّچھوں مِلِآ
اساں اُسدے سِر توں واری
سانُوں دُنیآ لُّٹ سکی نا
لُّٹ لِآ اداواں نے
ساڈے سِر تے چھاواں رّکھیآں
کںم آایآں نا تدبیراں
ساڈے مّتھے دیآں لکیراں
ِاه تںداں سبھ سُلجھاایآں
ساڈے سادے جِهے پھکیراں
ِاه کِس رستے تے تور لِآ
هّتھ دے کھُداواں نے
ساڈے سِر تے چھاواں رّکھیآں
