کاگز تے رّکھے شبد
تِلھک جاںدے هن
هوا وِّچ کهے بول
بِکھر جاںدے هن
دھرتی تے مِلدے لوک
وِچھڑ جاںدے هن
تُوں مَےنُوں کِسے هور سته تے مِل
بڑی وار مَےں تَےنُوں
پکڑن دی کوشِش کیتی
مَےں تےرے وجُود نُوں
آپنی هوںد دُآلے
ولھےٹ لِآ لوای دی تراں
مَےں آپنی رُوه نُوں
تےرے رںگ وِّچ
ڈوب دِّتا
پر مَےں هاں کِ رںگ کوای
چڑھدا نهیں هَے
تےرا هر اکار
هّتھاں چوں کِر جاںدا هَے
تُوں مَےنُوں ِاںجھ نهیں سی مِلنا
جِوےں جِسم مِلدے هن
جِوےں دو پرےمی مِلدے هن
ےُگاں پِچھوں
مُهّبت ِاه بڑی چیکنی هَے
پکڑی نهیں جاںدی
دھرتی بهُت تِلھکوی هَے
تے رِشتے ربڑ دیآں تاراں
جِنّا مرزی کسو
سرک سرک کے کھُلھ جاںدے هن
مَےں تَےنُوں هُن هّتھاں نال
نهیں پکڑاںگا
رِشتِآں دیآں رسیآں نال
نهیں بنّھاگاں
مَےں گل تےرے وِّچ هار نهیں پاواںگا
وچناں دے, شبداں دے
زِںدگی بهُت ترل هَے
تے ساڈے کول سِرپھ ستھُول جِسم هن
تُوں مَےنُوں هُن بںدِآں دی تراں نا مِلیں
شبداں وچناں وِّچ نا مِلیں
جِسماں وِّچ نا مِلیں
تُوں مَےنُوں هُن کِسے هور سته تے مِل
