پھےر مُناپھِک پھےر مُناپھِک پھےر مُناپھِک نِکلے
کُجھ کُجھ ےار کمینے تے کُجھ ڈھےر مُناپھِک نِکلے
جِهنے آپنی رّت پِآای دھُّپاں سهِ سهِ پالے
مَےں تّکِآ اُس بےری دے ای بےر مُناپھِک نِکلے
جھُوٹھ تے سّچ نُوں تولن لّگِآں جد مَےں تّکڑی چاڑھے
تَوبا دی واه پاایاے کای کای سےر مُناپھِک نِکلے
وےلے سِر جے نِّتر جاںدے اےنا دُّکھ نا هُںدا
دُّکھ اے ِاهو کرکے بهُتی دےر مُناپھِک نِکلے
چھاںواں مانن لای تے نِّت نِّت پھل کھاون لای کسمے
بهِںدے سن جو رُّکھ دے چار چُپھےر مُناپھِک نِکلے
بھُّل بھُلےکھے جا پھسِآ مَےں جد گِّدڑاں دی بستی
لُوںبڑ هو کے بندے سن جو سےر مُناپھِک نِکلے
اَےوےں تے نایں آاے ‘سںدھُو’ انّھیآں راتاں هّتھیں
ساڈے دیوے ودھِآ سی جد ’نھےر مُناپھِک نِکلے
