اُمر دے اَوڑ مارے دِناں وِّچ
ساهاں ‘چوں لںگھدے سارے دے سارے پل
نںگے پَےراں ‘چ چُّبھدیآں کںکراں
پھرس ‘تے کھِںڈیآں کیچراں
جِهے لگدے نے
جِنھاں نُوں برداست کردِآں
اسیں بھُّل جادے هاں
ساوے گھاه ‘تے تُرن دا
سُآد کی هُںدا هَے
پھُّلاں دی وادی ‘چوں لںگھن دا
اهِساس کی هُںدا هَے
دِسهّدے ‘تے پهُ-پھُٹالے دا سںدھُور
کِوےں کِردا هَے
اںبر ‘تے سُرمای سام دے کھںبھ
کِوےں پھَےلدے نے
پھِر کدے اُه سماں وی آاُںدا هَے
کںکراں جِهے سارے دے سارے پل
اچانک پِگھل کے وهِ تُردے نے
پّتھراں ‘چ کلول کردی
پهاڑی ندی جِهے لّگدے نے
اسیں ِانھاں دا بُّک بھر کے
پی سکدے هاں
ورھِآں دی تلکھ پِآس
اَوڑ مارے دِناں دا اهِساس
نےڑے تےڑے نهیں رهِںدے
چھّلاں دی ٹھںڈھی سُبک چھوه
جِسم وِچ جھرناٹ دا
سںگیت بھردی هَے
پِگھلے هواے پلاں دی ندی دے
ِاس بنّے اسیں هُںدے هاں
پِگھلے هواے پلاں دی ندی دے
اُس پار پھُّلاں دی وادی هُںدی هَے
اُس گھڑی ِاه ندی
پِگھلے هواے پلاں دا
پانی وی هُںدی هَے
اتے پُل وی
جو ساڈے جِسم اتے رُوه دے
آر پار هُںدے نے۔
