پِںڈاں سهِراں نگراں دے وِچ نجریں کِتے نا آاے بںدے
مںدِر مسجِد گھُم گھُم ڈِّٹھے کِهڑے مُلک سِدھااے بںدے!
پںکھےرُو سبھ بَےٹھ بنےرے, ِاک دُوجے نُوں مُڑ مُڑ پُّچھن
هسدے مَوج منااُںدے سارے کِس آپھت نے ڈھااے بںدے۔
ساڈا چوگا پانی لگدَے هُن بںدے دے وس دی گل ناھیں
آپنے پےٹ بھرن دی خاتر تھاں تھاں لںگر لااے بںدے۔
هرِآول رّتی بھر نا چھّڈی سبھ پتھریلا کر گاے نے
جهِریلا کُدرت نُوں کرکے کھَورے کِّدھر دھااے بںدے?
چںچل پںچھی, سوکھ هواواں تے سیتل نِرمل پانی هَے
کُدرت نے سبھ دھںدے ٹھپ کے گھر مںجے تے پااے بںدے۔
سِر کھُرکن دا ٹَےم نهیں هَےں دس روٹی ٹُک کد کھاواں مَےں?
جو کهِںدے سی ِاه, جی بھر کے, سِر کھُرکن تے لااے بںدے۔
سادھن ساری اُمرے لّگ کے ’کّٹھے کیتے سن جو ‘اُّپل’
سارے دھرے دھرااے رهِ گاے کِس کاری تےرے آاے بںدے !
