سُوکدے ٹھّکے دے تےج بُّلِآں اّگے
نںگے دھّڑ هی لّڑ رِها هَے
نِهّتھا برِدھ برِکھ …
اُه آپنی
گُّلی ڈںڈا کھےڈن دی اُمر بارے کُّجھ نهیں جاندا
جاندا هَے تاں بّس اےنا
کِ ٹاهلی دی لّکڑ تے رںدا چلااُںدِآں
اُهدے دِماگ وِّچ
سام تّک چار کلّب کُرسیآں
تے گےںد-بّلے والا پلںگھ بنااُن دا پھِکر هُںدا
تے اُدوں رںدا اےنا تےج چلدا
کِ سِرپھ کّچھے بنَےن وِچ وی
پوه دے ٹھّکے ‘چ پسینا آاُںدا
اُهنُوں پّڑھن دی اُمر دا اُّکا ای چےتا نهیں
چےتے هَے تاں بّس اےنا
کِ اّٹھویں ‘چ پڑھدے وّڈے بھرا دے
اّدھورانے لیڑے پا کے
کدے کداایں سُکینی کرکے
پھِلم دےکھدا
جاں رَوسنی دے مےلے جاںدا
تے اّدھی اّدھی رات تّک
مّڑھیآں والے بوهڑ هےٹھاں بَےٹھا سوچدا
“ کِتے اُه اےس ٹّبر ‘چ
هّلِآں وےلے تاں نی آ رلِآ ?
لّک توڑویں مِهنت دے باد وی
ِانھا دے ٹُکڑِآں تے تاں نهیں پلِآ ?”
ِاںج سوچدا اُه بھُّبیں روںدا
تے ‘سّچے پاسا’ نُوں بُرا بھلا آکھدا
تے آپنے گُاچے ماں-باپ دے
پھرجی نَےن-نکس کِآسدا
جِاُں جِاُں اُه نکس
من ‘چ اُّگھڑدے مِٹدے
تِاُں تِاُں اُهدا رںدا جور دی چلدا
رںدا اُدوں ٹاهلی تے نهیں
اُهدے جِسم تے چلدا
تے اتیت دا بُورا
پرت در پرت چھِلدا
کدے کداایں
باپُو مَےنُوں دّسدَے
‘موهن سِهُں وی کدے جُآن هُںدا سی تےرے آںگُوں’
پر پِتا دیآں کِرن وِهُونیآں اّکھاں ‘چ
مَےں اکسر پڑھدا هاں
چین دی لڑاای وےلے دیآں
دُهّٹی دُکان ‘چ کُرسیآں واںگ چِنیآں
ِاسک مُهّبت دیآں ادھُوریآں باتاں
جِسدی گُلابی هوا نُوں کھا گای
پھرنیچر تے هُںدے سپِرٹ پالِس دی دُرگںدھ
جدوں دا اُه کبیلداری ‘چ پِآ
سُکینی ورگا کُجھ وی ےاد نهیں
ےاد هَے تاں
رات رات بھر ساایکل تے
کںم لای اُوری واںگ گھُںمنا
بِنا کِنارِآں دے پانی واںگ وگنا
تے رےت وِچ کھُرنا
هُن جد وی اُه اںتاں دا اُداس هُںدَے
تاں پھرکدے بُّلاں تے
اُهی پُرانا گیت لرجدا هَے
“اَے دِل تُجھے کسم هَے
تُو هِمںت نا هارنا
دِن جِںدگی کے جَےسے بھی گُجرےں گُجارنا”
چِّٹی داهڑی ‘چ هّتھ پھےردِآں
دُور کِتے گُآچیآں اّکھاں 'چ
اںتاں دی تھکاوٹ هُںدی هَے
تے پُڑپُڑیآں دیآں کسیآں ناڑاں ‘چ هُںدی هَے
آاںدے ورھِآں دی اسُرّکھِات بھِآنکتا
تے بیتی لڑاای دے
کھاموس کھںڈراں ‘چ هُںدی
هوا دی ویران ساں ساں…
ٹھّکا اّج وی اُوےں چلدا هَے
تے اُوےں هی نںگے دھّڑ
تےج هوا دے بُّلِآں وِرُّدھ لڑدا هَے
اُه…
نِهّتھا برِدھ برِکھ !
