ِاشک پِآلا وِهُ دا وےکھو
آشک پیںدا گٹ گٹ گٹ۔
اَودھر پِآرا تےگ هُسن دی
سان چڑھاوے جھٹ جھٹ جھٹ ۔
هّسے, کھےڈے, مارے چھالاں
تےگ اُلارے هٹ هٹ هٹ ۔
آشک دا دِل کیماں کردا
ناج چھُری تھیں کٹ کٹ کٹ۔
اَوس دی رّت دے وِچ دھووے
کھّل سے دی چھٹ چھٹ چھٹ۔
آه! آشک دی گردن کرڑی
ِاک نِ دهِںدی سٹ سٹ سٹ۔
'سیتل' پھےر پِآلا بھرکے
آکھے, پی لَے گٹ گٹ گٹ۔
