ِانساناں وِّچ پِآر دی اَوڑ هَے,
کُّکھاں اُجاڑن توں کِن ورجنا۔
جِنّا دھرتی پِآسی کر دِّتی,
رُّکھاں دا درد کی سمجھنا۔
ِاه توهپھا سی ِاّک کُدرت دا,
اُس سبھ هوالے ِاس کیتا۔
پھُّل-پھل دے کے کھان نُوں,
سبھ اےس دے اّگے دھر دِّتا۔
ِاهناں جد بےادبی کیتی,
کرتی اَوس دُبارا سِرجنا۔
جِنّا دھرتی پِآسی کر دِّتی۔
رُّکھاں دا درد کی سمجھنا,
ِاه تڑکے اُّٹھ کے نام جپن لای۔
تسبی هّتھیں پھڑدا هَے,
گُردُآرے, مںدر, مسجد,
جا ِاه سِجدے کردا هَے۔
دِنے اُهناں هّتھاں پھڑ آری,
رُّکھاں, کُّکھاں وّڈھدا هَے۔
ِاهناں ورداناں نُوں پااُن لای,
ِاّک دِن ِاهناں ترسنا۔
جِنّا دھرتی پِآسی کر دِّتی,
رُّکھاں دا درد کی سمجھنا۔
ِاس وار مَےں وارِس شاه نُوں۔
نهیں اوازاں مارنا۔
مَےں پھِر توں نانک ساهِب نُوں,
اُداسیآں نهیں چاڑھنا۔
سرب نے زِںمےوار بن,
کرنی سختی نال تاڑنا۔
آپنی گّل کهِنی ٹھوک کے,
هّکاں لای نهیں ترسنا۔
جِنّا دھرتی پِآسی کر دِّتی,
کُدرت دا درد کی سمجھنا۔
