پِآر تےرے سںگ هور ودھا کے وےکھ لواںگا ۔
سِر نُوں تلیآں اُّتے چا کے وےکھ لواںگا ۔
بےلے دی مزدُوری چُوری وےکھ لای اے,
کھےڑے دے سںگ آڈھا لا کے وےکھ لواںگا ۔
بستی دے وِچ گھر گھر کَےدوں کھےڑا وّسے,
چوری چھُّپے تَےنُوں آ کے وےکھ لواںگا ۔
مُّدتاں هوایآں جے ِاک واری آ جاوےں تے,
اُجڑی مهفِل پھےر سجا کے وےکھ لواںگا ۔
بھیڑ پوے نےڑے کوای نا آ کے ڈھُکدا,
بھّجیآں باهواں گل نُوں لا کے وےکھ لواںگا ۔
تےری خاتر دِل دے کورے کاغز اُّتے,
تےری ِاک تسویر بنا کے وےکھ لواںگا ۔
'سدف' جے مےرے ِاشک دی کدر نا پاای تُوں,
پھےر مَےں تَےنُوں غزل سُنا کے وےکھ لواںگا ۔
