پلکاں اُّتے نیر سجاای پھِرنا واں ۔
زخماں نُوں تهِریر بناای پھِرنا واں ۔
نا پُّچھ جگ نے مَےنُوں کی کُّجھ بخسِآ اے,
جِںدڑی لیرو-لیر بناای پھِرنا واں ۔
هور تے سبھ کُجھ کھوه لِآ مَےتھوں سّجناں نے,
سوچاں دی جاگیر بچاای پھِرنا واں ۔
ِاک مُورکھ نُوں اَےناں ٹُّٹ کے چاهِآ اے,
هاواں دی تاشیر گواای پھِرنا واں ۔
بےشّک ِاه گّل پُّچھ لَے مُنسف ےاراں توں,
سّدھراں بے-تکسیر لُٹاای پھِرنا واں ۔
مَوت وی مےرے غم توں ڈر کے لںگھدی اے,
اُںگلاں تے تکدیر نچاای پھِرنا واں ۔
'اسغر' مَےنُوں رّج کے 'بےلا' چھانن دے,
مَےں وی اےتھے 'هیر' کھڑھاای پھِرنا واں ۔
