پتا نهی کی لّبھدے نے اُه
سدیآں توں -
مرمر دیآں پَوڑیآں
تے چڑھدے اُّتردے
ناریال تے سںدھُوراں دی مهِک وی نهیں ماندے
پتا نهیں کی چھُپِآ هَے
تے هَے اُه کِّتھے-
کِسے دی اَےنک
شیشِآں دا نںبر وی نهیں
تّک سکِآ اَوهدی کوٹھڑی دا بُوها-
فرےم مُورتاں چ
مُّدتاں توں پِآسے
کِرت دی لُّٹ توں بااد تُر پَےںدی هَے
سںگت توں مُآفیآں مںگن کھلکت
مںدِر دے مهِراب سِںگارن-
سونے دے هار بنا 2 کںدھاں تے ٹںگن
کوای وّڈا بھاگ نهیں هُںدا
تے نا هی کدے پّلے چ پَےںدا
جے مںزے تے پاے
بیمار ماں باپ دا هال چال نا پُّچھِآ کِسے
بیمار نُوں گھر تڑفدا چھّڈ
کار چّک مّتھے گھسااُن
تے منّتاں کّٹھیآں کرن جانا
مںگن جانا ارام دیآں گھڑیآں
لّبھن جانی مهِما
تے چُگلیآں کر گھریں پرت آاُنا
کِتيوں نهیں کُجھ لّبھناں-
اَےنک بدلو
جاں شیشِآں دا نںبر چَےّک کروااَو-
جِهنُوں لّبن گاے سی-
اُه تاں بُوهے تے هی دُرکارِآ گِآ سی-
جے بھاای دے هّتھ چ کُجھ هُںدا
تاں شُوگر نال نا مردا
جے پرچارک دے سینے چ
رهِمت دے شبد هُںدے تاں گھروں نا تُردا
پُجاری جے گھر بَےٹھ جاںدا تاں
لالچ نهیں سی اُگمناں مايا دا-
اںبر نهیں سی اَوهدے هّتھ آاُنے-
بھےڈاں اےنیآں نے کِ
انّھیآں وکت گُآ رهیآں
هِلا رهیآں سِر-
بیناں تے نّچ رهے هن
کنّاں توں رهِت سّپ سّپنیآں
واجِآں ٹّلیآں تے سُراں چ
چیساں گُنّھ لایآں هن راگیآں مںڈلیآں نے
بِن تےزاب چھِڑکے پلکاں تے
گھر دے کںم وِّچے چھّڈ
بھاایآں دے نال هالاں چ گااُںدیآں
جرا هواواں وّل نزر ماريو-
لںگر کھا چاهاں پی مٹھِآایآں دا سُآد مان
گھراں نُوں پرت آاُنا-چُگلیآں کر وںڈ 2
سُوٹاں دا سونے دے هاراں دا نوےں ڈیزاایناں چ پردرشن کر-
گُرُو ارجن دےو دی شهیدی منااُن دا کِهڑا ڈھںگ
کِهڑے شهیداں دی ےاد دی پَےڑ تے کدم
کِهڑی نیهاں چ چِنے گاے سِتارِآں دی شوبھا
کھںڈِآں ترشُولاں تلواراں جھںڈِآں دا پردرشن
کِهڑی شاںتی دے مُهاںدرے دا کھِلارا
کِهڑی کھُشی 'چ آتشباجیآں
گولکاں دیآ کُّکھاں 'چو
هوٹاں تے کدے مِّٹھت نا اُّترے
ڈھںڈورے پِآراں دے-
زِهن نفرتاں اُّگلن
آپنے هی واتاورن تے نےڑے کھڑھیآں
ِابادتاں لای -
پھِلماں دیآں ترزاں دی وِآکرن جاندا
مشهُور راگی
جِّتھوں نانک دا راه لّبنا سی-
گُآ کے آ گاے سِرناواں اَوهدا-
ڈولھ کے آ گاے گوبِںد دے اںمرِت دے بُّک
ڈر گاے سیس گںز دے دراں تے سیس ڈِّگدا-
شهادت تاں کی سجااُنی-
سیس نا چّکدا کوای ڈردا-
چںگا تاں اےهی هَے-
لِکھ ديو بےداوا-
بهُت وِکدیآں نے چُوڑیآں رںگ بےرںگیآں
تلیآں تے مهِںدی مل لاَو-
کھںڈے بهُت بھارے هو گاے هن-
کِنّی اَوکھی هو گای هَے
اّج سّچ دی اواز وںڈنیں
بھلاای دے رُمالِآں چ کںبدی لوکاای لپےٹنی
نِّگھ دیآں مُّٹھاں جھولیآں 'چ پااُنیآں
اںمرِت دا اُدےش پڑھو
گوبِںد دے باٹے 'چ پتاسِآں نُوں کھوردے کھںڈے توں
نانک دی مالا دے منکِآں
توں لِکھِآ پڑھو-
بِن تلواراں کِںز جِّتی دی دُنیآں
دلیل اُّکرو سینِآں تے
مّتھِآں تے اُپکار سجااَو-
ترجاں تے سِر گھُمااُنے وی نشا هی هَے-
