آاے بھُوتنے سدا پسںد کردے,
مڑھیآں, سُںنج, مسان, اُجاڑ دی گّل۔
لَےلی ! لَےلی ! پُکارِآ میآں مجنُوں,
لَےلی آکھِآ نِری رِهاڑ دی گّل ۔
بنّے پَےلیآں دے چلدی جٹ دی اے,
وِچ هّٹیآں تُری کراڑ دی گّل۔
جِس لای دھرت تے تھاں نا تُرن جوگی,
کرنی اُهنے کی بھلا پُلاڑ دی گّل۔
