انّ داتا:-
هے شےرے پںجاب ! تَےنُوں پُوجدا سںسار اے ۔
سّجے, کھّبے, کھِںڈِآ هويا تےرا اُپکار اے ۔
تَےنُوں انّ داتا بنايا, آپ پالنهار نے ۔
ساجِآ دھرتی دا تَےنُوں, سورگ سِرجنهار نے ۔
تُوں اےں داتا, هر کوای مںگتا اے تےرے دوار دا ۔
تُوں سخی اےں, هر کوای بھُّکھا اے تےرے پِآر دا ۔
کُدرت:-
تےری سُںدرتا, زمانے نُوں اے بھرماںدی پای ۔
مهِک تےرے پھُّلاں دی, دُنیآ نُوں مهِکاںدی پای ۔
تَےنُوں کُدرت, سُوهے, ساوے, وےس پهِناںدی پای ۔
تےری مِّٹی, سونے چاںدی نُوں اے شرماںدی پای ۔
تےرے سِر اُّتوں همالا, برکتاں وارے پِآ ۔
تَےنُوں راوی سِںجدا, تَےنُوں جھّنا تارے پِآ ۔
پرےم:-
پرےم دی نگری اےں تے اکھیآں دا تارا وی تُوں هَےں ۔
سُوپھیآں, ولیآں تے اوتاراں دا پِآرا وی تُوں هَےں ۔
'سوهنی' دے کُّٹھے هواے دِل دا سهارا وی تُوں هَےں ۔
'هیر' دی تُوں 'جھںگ' 'راںجھے' دا 'هزارا' وی تُوں هَےں ۔
کھبرے کِهڑی مِکناتیسی کھِّچ تےرے پھرش وِچ ۔
دےوتے وی, تےری کھاتر, تڑپدے نے ارش وِچ ۔
نُور جهاں:-
راوی دی کںدھی تے ِاک, جوگن دا اںتم واس اے ۔
جِس دی 'کھاموشی' اے بولی, 'چُپ' جِس دی راس اے ۔
نا کوای دیوا اے جگدا, نا هی گولی پاس اے ۔
کی هے رّبا ! هُسن دی ملکا دا ِاه رنواس اے ?
هااے ! بِجلی کڑکدی اے, گھےرنی کھاںدی اے چھّت ۔
روںدی اے کالی گھّٹا تے هںجھُو برساںدی اے چھّت ۔
بولی:-
تےری پںجابی زباں, پےںڈُو اے, درباری وی اے ۔
راجسی وی, دھارمک وی, سوهنی وِوهاری وی اے ۔
من نُوں موهنی, رںگ-رّتی, مںگلا چاری وی اے ۔
ماکھيوں مِّٹھی وی اے, نمکین وی, پِآری وی اے ۔
وےکھ کے بّدل نُوں تےرے, گیت گااے مور نے ۔
تےری بولی هی دیآں ِاه 'کوِالاں وی چور نے ۔
دُوای:-
هے ! مےرے پںجاب دے واسی, دِلاں نُوں جوڑ دے ۔
دُوای تے هںکار دے, بھر بھر کے بےڑے بوڑ دے ۔
زاتاں پاتاں بھَےڑیآں دے, سںگلاں نُوں توڑ دے ۔
تِآگ دے مُّلاں تے پںڈت نُوں وی هُن تُوں چھوڑ دے ۔
وےکھ ! آوے پھرک نا, تےری پُرانی ریت وِچ ۔
تُوں اےں پںجابی, تےری مُکتی اے 'آسی' پریت وِچ ۔
