پںجاب مَےتھوں نهیں سُنیآں جاںدیآں
تےریآں تے تےرے دُّکھاں دیآں کهانیآں
تَےنُوں مان سی آپنے کھےتاں پُّتاں 'تے
اسیں بھردے رهے تےرے کھیسے-
اُںنیدریںآں راتاں چوں
تارِآں دے نال پَےںڈے کردے بھُّکھے پِآسے-
پںجاب تےرے هّتھاں چ
پانی دیآں شهِروں آایآں
بوتلاں فڑیآں دےکھ کے
مَےں سَوں نهیں سی سکِآ پهِلی راتے-
مَےںنُوں آپنے لااے نلکے توں
پانی لَےن توں جدوں روکِآ سی جگیری ناای نے-
کهِںدا سی کِ هُن پانیآں چ زهِر آ گای هَے-
نلکے دا پانی نا پی-
مےرے هّتھوں نلکے دی هّتھی چھُّٹ گای سی اَودن-
کَےںسر ناں رّکھ دِتا هَے گّڈی دا لوکاں نے-
مِّٹی دے کناں نُوں روگ لّگ گاے هن-
جد کِسے آڈ تے لےٹ کے پشُو چاردا 2
پِآس بُجھا لَےںدا سی-ارش چھُوه لَےںدا ساں
هُن کھالی سُّکیآں آڈاں کھےت دےکھ 2
هںجھُو کِرنوں نهیں روکے جاںدے
هُن نا تاں آڈاں چ پانی هَے تے نا هی
دھرت دی ستِه دیآں پرتاں چ کِتے بچناں
کِتے ساف پانی دےکھن نُوں
سُپنے ترس رهے نے مےرے-
کَون کر گِآ گںدھلے
مےرے نانک گوبِںد دے سرووراں نُوں
کِاُں سُّکے پاے نے مےرے سّتلُج تے بِآس
کِنارِآں تے رُّکھ کھڑھے نے پِآسے
سُّکیآں ٹهِنیا توں دو چار
بچیآں رهِ گایآں چِڑیآں
آلھنے چھّڈ اُّڈ گایآں هن
دِّلی راجستھان هرِآنے نے ڈیک لِآ هَے
مےرے بھر وگدے درِآواں دا ساری بهار -
راپےریان کانُونّ دا کَےدا
پاڑ دِتا هَے کِسے نے
جاں چھُپا کے پا لِآ هَے جےب چ هکُومت نے
دِّلیاے اسیں ِاّک 2 بوتل پانی
جوں ساڈے هی سینے چوں هی بھرِآ هُںدا هَے
اَوه مُّل پیںدے هاں-
ٹولاں دِںدے هاں تےری سڑک توں لںگھن دیآں-
کولے تے هور کھنِج پدارتھاں دا مُّل موڑدے هاں
تے تُسیں ساڈے پانی دا اجے تّک ٹکا وی نهیں موڑِآ-
هُن سرسوتی نے رهِںدا پانی وی ڈیک جانا هَے -
پںجاب تےرے کول هُن ڈےڑ درِآ وی نهیں رهِنے-
تُرِآ پھِر چَودھر چ هو کے چَوڑا!
هور تےرے کول هَے وی کّکھ نهیں-پھوکی آکڑ دے!
جںگ چ تُوں مُوهرے
دُّکھ تکلیفاں چ تُوں اّگے-
کِّتھے هُںدے نے ِاه وّڈے دےش بھگت اَوس وےلے-
مَےنُوں چاهیدا هَے هُن تّک
سارے دِتے گاے پانی دا هِساب کِتاب
وِآج سمےت مںگاں-
اسیں نهیں مںگدے تَےتھوں کوای گراٹاں
سار لواںگے اسیں آپنے پانی وےچ کے-
اسیں اسُول نال هی گّل کرنا چاهُںدے هاں-
سانُوں نهیں چاهیدی کلاج نںبر -5
پںجاب -مَےں نهیں دےکھنا چاهُںدا
کِ تُوں بن جاںوےں رےگِستان-
اسیں لڑھنا نهیں چاهُںدے
آپنے دِتے پانی دا هی مُّل مںگدے هاں-
هُن مَےں نهیں چاهُںدا کِ
تُوں مےرا بچِآ ِاتِهاس وی مِٹا دےوےں
مےری مِّٹی توں تاں پهِلاں هی
نهیں جھّلِآ جاںدا
ِاهدے پِںڈ 2 چ ڈُّلھِآ
مےرے ویراں دے لهُو دا هااُکا
سُوهے چُوڑِآں دا درد
باپُو دے پسینے دی مهِک
ماں دے اّکھاں دا سوات 'چ جگدا چانن-
پںجاب هُن تاں جاگ پَے
آپنا هّک مںگنا کوای گَےرکانُونّی نهیں هُںدا
مَےں 'کّٹھے کر 2 رُّکھ ِاّک کافلا بناواںگا
بھِّکھ نهیں مںگدا-پانی دی پاای 2 مُڑاواںگا
نَوجوانیاےں نال چّلیں
تےرے کای سُپنے سجاواںگا-
ساتھوں نهیں هُن اجاںایں گُآ هُںدے اّتھرُو
ِاهناں دیآں هِّکاں نُوں وی راتاں 'چ جگاواںگا-
