پںجاب تَےنُوں کی هو گِاَے
تَےنُوں وےکھ مےرا دِل رو پِاَے
کِّتھے ٹّلیآں تے سںکھ
کِّتھے گُرُو سُوفی سںت
کِّتھے سُبه دی گُآچ گای ازان ۔
اَو...پںجاب اَو...پںجاب-۔
تےرے پانیآں ’چ سےک
گُّسے جاپدَے هرےک
کُجھ بولدا کِاُں نایں
رِهَےں چُّپ-چاپ وےکھ
ِاتھے هو گاے نے, کِّداں دے ِانسان ۔
اَو .. پںجاب...اَو...پںجاب
ِاه جو هوای انهوای
اےداں کدے وی نا هوای
ِاتھے دردی نا کوای
کافی بُلھے شاه دی روای
کِّتھے گِآ ساڈا دین-ایمان
پںجاب... پںجاب... پںجاب
اّج آپنے هی خُون
کیتا زکھمی سکُون
جینا هو گِآ مُهال
کَےسی چںدری ِاه جُون
اسیں آپنی هی بھُّل گاے پچھان
پںجاب... پںجاب...پںجاب
