ِاک دِن کلم دے کھُلھے مجمُون اُتے,
تُرِآ جاںدا ساں سوچدا سوچدا مَےں ۔
هّتھ مارِ کھےالاں دے چَوهیں پاسیں,
لپھج ڈھُکوےں جاںدا ساں بوچدا مَےں ۔
نال وجن دے اُنھاں هی پھِکرِآں نُوں,
اّچھی ترھاں ساں ماںجدا پوچدا مَےں ۔
پِںگل نالِ سںےُکت سںگار کرکے,
نجم ِاک بنانی ساں لوچدا مَےں ۔
وگدا پِآ ساں جِمیں دے سپھے اُتے,
آپا وهِن دے وِچ ڈبو گِآ ساں ۔
واچ گای سی پّترا سُرتِ مےری,
جدوں ‘کلمّ دا رُوپ هی هو گِآ ساں ۔
چُّک چُّک کے مےریآں ساتھناں نُوں,
“ِاںڈیپَےنڈَےںٹ لوکاں بنا چھّڈِآ ۔
گھِسر گھِسر دی اَےوےں آواج نُوں هی
سارے جگ دے وِچ گُںجا چھڈِآ ۔
اُنھاں ماڑے جِهے موتی نُوں آب دے کے,
کِوےں ارس دے اُتے چمکا چھڈِآ۔
اَےپر اےدھر تُوں هااے بےکدر بںدے,
مَےنُوں پِںڈاں دے وِچ رُلا چھڈِآ۔
دِل وِچ هُوک تے کُوک جبان اُتے,
کوهے پای بےکدری دی کرد مَےنُوں ۔
مےرا هال ِاه سَورنا نهیں اُّچر,
جِّچر چُکُو نا کوای ‘همدرد’ مَےنُوں۔
