“جے هُںدا نا مُهںمد, مَےں بنااُںدا نا اںبر”,لَولاک نے آکھِآ سی, سںسار وِّچوں,
هُںدیں جّٹی نا جے سجنوٹی-جُلَےکھاں ورگی,جّٹ لَےںدا نا جنم ےُوسپھ پرِوار وِّچوں
مّس-پھُّٹدی, پھُّٹدی پهُ-واںگ, سُوها سوےرا وےکھدا, پُورب-پخار وِّچوں
اُمر-نِّکی, پھِترت-فَےراخی, لَےلی-گھوڑا جِاُں کابل کںدھار وِّچوں
پّگ پٹِآلشی سِر سوبھدی هَے, کلگی-سِهرا شےرے-پںجاب دربار وِّچوں
هّتھ تےگ هَے ولی-ولِںگٹن والی, کھّس لای هَے گوری سرکار وِّچوں
هّتھیں مُںدیآں اجیج دے پُّت جِهیآں, مِلن جو نا زَوهر بزار وِّچوں
هُںما لںگھِآ تّےُور سِر اُّتوں, کھزانا لُّٹِآ کُبےر, گھر-وار وِّچوں
گل کوٹ هزرت بلال والا, بُوٹ ےُورپی مُلک بُلگار وِّچوں
ستفنی سِآلاں دی کیلنے نُوں, جوگڑا آيا تخت هزار وِّچوں
تیر وّجدے کِسے رکیبڑے دے, بلَوری چھّب سدکا لاڑے دے سِںگار وِّچوں
جِاُں اُلکا جِمیں دی کھِّچ کرکے, پّتھر ماردے چنّ ‘تے اںزلار وِّچوں
