اُّٹھ پںجابی شےرا اُّٹھ۔
کرکے تھوڑھا جےرا اُّٹھ۔
نشِآں وِّچ گلتان نا هو۔
چِّتوں بےایمان نا هو۔
بن کے رهِ پںجابی شےر۔
کّڈھکے دِل دے وِّچوں مےر۔
سبھ دا بن کے رهِ بھرا۔
سبھ نُوں آپنے نال رلا۔
مِهنت دا تُوں پّلا پھڑھ۔
جاتاں-پاتاں لای نا لڑ۔
نَوکریآں 'تے آس نا رّکھ۔
هّتھاں وِّچ پںجالی چّک۔
کھود دھرت دا کونا-کونا۔
پَےدا کر لَے ِاّتھوں هی سونا۔
دُنیآں وِّچ بدنام نا هو۔
نشِآں دی نا چّکی جھو۔
کھُدکشیآں دا راه نا پھڑھ۔
هِںمت دی تُوں سیڑھی چڑھ۔
بڑے سِآستدان کمین۔
تَےتھوں لُّٹی جان زمین۔
تےری اُّکھلی تےرا سِر۔
نشِآں وِّچ نا پھسِآ پھِر۔
بھُّکی-ڈوڈے مار وگاه۔
پھڑھ لَے هُن تُوں سّچا راه۔
تےری مِهنت لُّٹی جاںدے۔
پھِر وی تَےنُوں کُّٹی جاںدے۔
چِّٹے بانے اںدر گُوںه۔
بوٹاں لَے کے پھےرن مُوںه۔
ِاّتھے چّلن راجنیتیآں۔
تُوں رّکھدَےں سمَےک پیتیآں۔
ناڑاں دے وِّچ سڑ'جُو خُون۔
پھڑھ کے اںدر کرُو کنُونّ۔
اُلٹے نهیں, چّل سِّدھے راه۔
دُّدھ پیآ کر نا پی چاه۔
دارُو دیآں دُکاناں توڑ۔
ِاهے اّج سمےں دی لوڑ۔
هِںمت اتے دلےری کر۔
هُن نا گّل لمےری کر۔
مَوکا هّتھ نهیں آاُنا پھےر۔
توڑ وکت دیآں کمراں توڑ۔
تُوں درِآواں دا رُکھ موڑ۔
پڑھِآ کر ِاتِهاس دے پنّے۔
کِنِّآں دے مُوںه شےراں بھنّے۔
بھگت سِںگھ, کرتار سرابھا۔
کِنّا سی ِانھاں دا دابا۔
اُودھم سِںگھ نے دِّتے ٹھوک۔
لںڈن نے سی ماری موک۔
بھّج گِآ سی دُںم دبا کے۔
گورا کھڑھِآ لںڈن جا کے۔
جو کھُّسِآ هُن کھو لَے تُوں۔
لاهنت ساری دھو لَے تُوں۔
چھّڈ بدےشاں دا کھهِڑا۔
سّددا پِآ پںجابی وِهڑا۔
ِاّتھے آ کے رَونک لا دے۔
ِاس نُوں هور کھُشهال بنا دے۔
وّدھ بِدےشوں سُهنا کر دے۔
سُهنا رںگ پںجابی بھر دے۔
جو اںگرےجاں ورگے بںدے۔
اُنھاں لای بنا لایں پھںدھے۔
تُوں کِاُں ےارا پھںدھے پااُنَے!
کَوڈیآں دے مُّل جان گوااُنَے۔
تےرا مُّل نا لّکھ-هزاریں۔
چُن-چُن زالم گّڈی چاڑھیں۔
تَےنُوں دےواں ےار هلُونا۔
تُوں نهیں رّتی بھر وی اُونا۔
بھارت دا تُوں شےر اےں شےر!
لا نا ویرا رّتی دےر۔
سںبھل تُوں اےں بهُت دلےر!
ماپِآں دا تُوں بّبر شےر!!
اُّٹھ پںجابی شےرا-اُّٹھ!!!
کر کے وّڈا جےرا اُّٹھ!!!
