کریاے سوکھ هُسین دی گّل کِهڑی,
اُهدے هر ِاکرار چوں گّپ نِکلے۔
بڑا پارسا اسیں تاں سمجھِآ سی,
پر اَوه سےکھ جی تاں گھاںاُو-گھّپ نِکلے ۔
جدوں ساکی نے کیتیآں لال اّکھاں,
گَےر مهِپھل دے وِچوں چھڑّپ نِکلے ۔
اَےوےں کردے سی سِپھت سنا لوکیں,
وگی پُرے دی وا تاں سّپ نِکلے۔
